رابطه بین حمایت اجتماعی و رشد پس از سانحه در مادران کودکان عقب مانده ذهنی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی و رشد پس از سانحهدر مادران کودکان عقب مانده ذهنی است. روش پژوهش از نوع کاربردی وشیوه انجام گرفتن ان همبستگی است. جامعه 90 نفر از از مادران کودکانعقب مانده ذهنی شهر بجنورد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخابشدند. و پرسشنامه های حمایتهای اجتماعی فلیپس و رشد پس از سانحهرا تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از ماتریس همبستگی و رگرسیونچند گانه استفاده شد نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی کل و رشدپس از سانحه رابطه منفی معنادار وجود دارد. بین تمامی ابعاد حمایتاجتماعی (حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت سایرین) و رشد پساز سانحه منفی معنادار وجود دارد. همچنین به ترتیب، بعد حمایت خانوادهو حمایت دوستان می توانند تغییرات مربوط به رشد پس از سانحه را بهصورت منفی و معنادار پیش بینی کنند. نتیجه این پژوهش ضرورت توجهبه استرس پس از سانحه و نیز اهتمام بیشتر در زمینه تقویت حمایتاجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آشکار می کند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، حمایت خانواده ، رشد پس از سانحه ، مادران کودکان عقب مانده ذهنی