بررسی و تحلیل یک تیپ خانه و طراحی آن با مفهوم پایداری محیطی با تاکید بر انرژی خورشیدی برای روستاهای کوچک خراسان شمالی ( مورد مطالعه: روستای ارناوه)

محدود بودن منابع انرژی و لزوم صرفه جویی در مصرف آن، طراحی بهینه و مناسب ساختمان ها را از دیدگاه مصرف انرژی و توسعه پایدار ضروری می سازد. نیازمندی به توسعه پایدار که به مصرف بیشتر انرژی وابستگی دارد از یکسو و دستیابی به اهداف کاهش در شدت انرژی از سوی دیگر ایجاب می کند که روش های بهینه سازی تقاضا و مصرف انرژی با توجه به نیازهای بخش های مختلف انرژی تهیه شوند. این مقاله کوششی است هدفمند برای معرفی یکی از جریان های مهم معماری معاصر که طراحی پایدار نامیده می شود. در این پژوهش به بررسی و مفهوم پایداری محیطی با تاکید بر انرژی خورشیدی برای روستایی در نواحی سرد و معتدل می پردازیم. ابتدا به شرح و ویژگی های اقلیمی، جغرافیایی و معماری بومی روستای ارناوه به عنوان بستر اصلی مطالعه می پردازیم. دستاورد این ارزیابی را می توان از طریق سازگار کردن و هم خوانی این اطلاعات و مفاهیم برگرفته از پیشینه تاریخی خود با شرایط روز و نگاهی به آینده چنان حاصل نمود که الگویی معین و پایا از معماری روی میز خود قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، پایداری محیطی ، همساز با اقلیم ، مسکن روستایی ، انرژی خورشیدی