بررسی تطبیقی روشهای جایابی بهینه واحدهای اندازه گیری فازور با هدف رویت پذیری کامل شبکه

با افزایش بارگذاری به دلیل تجدید ساختار در سیستم های قدرت مشکلات کنترلی و حفاظتی آنها افزایش یافته است یک راه کار برای مقابله استفاده از تجهیزات پایش قوی تر مانند واحدهای اندازه گیری فازور و رله های دیجیتال با امکانات مخابراتی است با گسترش استفاده ازواحدهای اندازه گیری فازور و بالا بودن هزینه آنها مسئله جایابی این تجهیزات مورد توجه است از آنجایی که این واحدها، در صورت در اختیار داشتن پهنای باند مخابراتی مورد نیاز، می توانند به غیر از فازور ولتاژ شینه ها، فازور جریان خطوط را نیز اندازه گیری و به مرکز کنترل ارسال کنند، می توان در حالت مانا، از روی قوانین کیرشهوف ، فازور ولتاژ شینه های مجاور را نیز بدستآورد. با توجه به این مسئله تعدادواحدهای لازم برای رویت پذیری کامل شبکه، به منظور تخمین حالت، تا 30درصد تعداد شینه کاهش می یابد. برای مکان یابی این تعداد می توان از الگوریتم های بهینه سازی استفاده کرد. از میان الگوریتم های موجود تا کنون سه الگوریتم شبیه سازی ابکاری فلزات الگوریتم ژنتیک و جستجو براساس لیست ممنوعه برای مسئله جایابی بهینه PMUها استفاده شده است در این مقاله با تنظیم پارامترهای این سه الگوریتم، زمان همگرایی و پاسخ آنها را برای شبکه های مختلف مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

واحدهای اندازه گیری فازور ، جایابی بهینه ، الگوریتم آبکاری فلزات ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم لیست ممنوعه