همگرایی و واگرایی در سیاست خارجی ج.ا.ا با روسیه در منطقه آسیای مرکزی 1991-2008

با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی کشورهای جدیدی در مرزهای شمالی ایران بوجود آمد. آنها دارای منابع گوناگون و بسیار غنی کانی و انرژی می باشند. وجوداین عوامل زمینه را برای رقابت قدرت های منطقه ای و بین المللی در منطقه فراهم کرده است. در این میان بررسی تعارضات و اشتراکات ایران و روسیه به عنوان دو قدرت عمده در منطقه هدف اصلی این رساله بوده است. در این راستا این سوال مطرح می شود که آیا در منطقه آسیای مرکزی بین ایران و روسیه اشتراک منافع وجود دارد یا تعارض منافع دو کشور در موارد زیر دارای اشتراک منافع می باشند، جلوگیری از سلطه شرکت های خارجی برمبنای منطقه، همگرایی در زمینه امنیتی، همکاری ودر زمینه اقتصادی، حفظ صلح و ثبات و در منطقه همکاری با روسیه برای جلوگیری از گسترش ناتو، و در مواردی همچون ناهمگونی ایدئولوژیک و فرهنگی دو کشور، حافظه تاریخی ملت ایران، رشد گرایش های اسلامی در منطقه، تعارض دیدگاه ومنافع اثران و روسیه در مورد منافع منطقه و مسیر خطوط لوله، رژیم حقوقی دریای خزر، مخالفت روسیه با اکو.. نیز دارای تعارض منافع می باشند.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی ، آسیای مرکزی ، ایران روسیه ، قدرت منطقه ای ، قدرت بین المللی