تحولات دموگرافیک و پدیده مضیفه ازدواج در ایران

این مقاله به بررسی پدیدۀ مضیقه ازدواج و کاهش شانس ازدواج زنان ایرانی طی سالهای اخیر پرداخته است . نقد روشهای اندازه گیری مضیقۀ ازدواج، مبتنی بر مقایسۀ نسبت های جنسی، معرفی اجمالی شیوه های اندازه گیری عدم توازن، معرفی شاخصهای معتبر نسبت فراهمی جفت و شاخص مقایسه ای شانس ازدواج و اندازه گیری شدت مضیقه ازدواج درایران براساس آنها، از مواردی است که این مقاله به آن پرداخته است . نتایج محاسبۀ شاخصهای AR,COR با درنظر گرفتن سطح تحصیلات و محل اقامت و گسترده کردن دامنۀ تفاوت سن دو جنس تا 10 سال،وجود مضیقۀ ازدواج و شانس بسیار کمتر از ازدواج زنان نسبت به مردان را به وضوح نشان داده است. بررسی ها نشان داده است که بدترین وضعیت متعلق به زنان با تحصیلات عالی و ساکن در روستاهاست. همچنین با بالارفتن سن از شانس ازدواج دختران به ویژه در سطح تحصیلات عالی کاسته می شود.