بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و شیوه فرزندپروریزنان متاهل مبتلا به اختلال افسردگی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 539
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSSCONF01_059
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
چکیده مقاله:
وضعیت نامساعد روحی روانی زنان موجب کاهش کیفیت زندگی و اثرات سو در شیوه های فرزند پروری آنان می شود. این امر می تواند - - عواقب جبران ناپذیری را در پی داشته باشد.درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یکی از رویکردهای جدید رفتار درمانی است که هدف ان کمک به فرد برای دست یابی به یک زندگی ارزشمندتر و رضایت بخش تر از طریق افزایش انعطاف پذیری روانشناختی است. هدف از این پژوهش هم این است که تاثیر این شیوه ی درمانی را بر کیفیت زندگی و شیوه ی فرزند پروری زنان افسرده بررسی کند.این پژوهش از نوع نیمه تجربی ، پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه ی آماری مورد نظر از بین دانش آموزان متاهل دارای فرزند - دبیرستان بزرگسالان شهر نجف آباد بود. پرسشنامه ی افسردگی بک( Beck ) برای این زنان اجرا شد. برای انتخاب نمونه،باتوجه به ملاک های ورود و خروج به طور تصادفی تعداد 30 نفر در دو گروه 15 نفره،آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری،پرسشنامه ی فرزند پروری آلاباما (APA) وپرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیبود که توسط هر دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش،درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در طی 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. نتایج تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد کیفیت زندگی زنان افسرده را در ابعاد سلامت جسمانی،سلامت روان و ارتباط اجتماعی به طور چشمگیری افزایش داده و در ابعاد فرزند پروری مثبت،تنبیه بدنی و درگیری تاثیر داشته است. به طور کلی یافته های این مطالعه بیانگر اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دربهبود کیفیت زندگی وتاثیرات مثبت در شیوه ی فرزند پروری زنان افسرده است واین بیانگر این است که می توان این درمان را به عنوان یک مداخله ی روانشناختی اثربخش در کنار سایر مداخلات به کار برد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین حمیدی
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد،اصفهان، ایران
اکرم دهقانی چم پیری
گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد،اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :