توسعه پایدار با نگاهی به مدیریت بهره وری در منابع زیست محیطی ، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شهرهای ایران

این مقاله با تحلیل پایداری شهری و شناخت ابعاد اجتماعی، اقتصادی و بوم شناختی آن،در پی راهکارهای تحقق این امردرکلانشهرهای ایران بر پایه ویژگی های محیطی، جمعیتی و اقتصادی آنست. روش شناسی این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای با نگاهی به مدیریت بهره وری منابع و بررسی های تطبیقی پیرامون مسائل شهری ایران استوار است. بیان مسأ له : با افزایش تاثیر انسان بر محیط زیست و رشد بی سابقه جمعیت و توسعه شهرها ، زیست بوم های زمین دچار بحران شده است. مصرف بی رویه منابع (بوم شناختی ، اقتصادی و اجتماعی) موجب تهدید شدن آن و عدم پایداری در زندگی شهری است. ایران نیز به عنوان کشوری در حال توسعه نیازمند مدیریت آگاهانه منابع شهری می باشد. طرح پرسش :- تعریف شهر پایدار در ایران چیست؟ (با توجه به مقتضیات بوم شناختی، اقتصادی و اجتماعی) - راهکارهای دستیابی به شهرهای پایدار در ایران چیست؟ - فاکتورهای توسعه پایدار شهری در شهرهای ایران کدامند؟ نتایج : بررسی معیارهای پایداری درسطوح منطقه شهری، الگوی شکل شهر و ساختار خرد آن به نتایج زیر می انجامد: - صرف تغییرات کالبدی بدون پشتوانه تحولات اقتصادی و بوم شناختی منجربه پایداری شهر ها نخواهد شد. - فشرده بودن یا نبودن بافت شهری ، به خودی خود عاملی تعیین کننده در پایداری شهر نیست. - پایدارترین شکلهای شهری ، شهر چند مرکزی و شهراقماری می باشد و با توجه به اینکه شهرهای ایران از این دو شکل می توانند پیروی کنند از پتانسیل مناسبی در جهت رسیدن به شکل پایدارتر شهر برخوردار هستند. - به نظر می رسد شکل کلان یک شهر در نهایت در ارتباط با تعریف شهر یا منطقه شهری پایدار اهمیت چندانی نداشته باشد. و آنچه در ارتباط با پایداری اهمیت قابل ملاحظه ای می یابد تقویت و انسجام ساختار خرد اجزاء شهر می باشد.