مقایسه امید به زندگی در نوجوانان عادی و بزهکار

نوجوانی، دوره رفتارهای پرخطر و افزایش اکتشاف است. این دوره تحولی، با افزایش احتمال خطر برای شروع مصرف دارو و رشد شناخت اعتیاد شناخته شده است. کمبودهای عاطفی و تربیتی، عوامل اقتصادی، سیاسی، از جمله عوامل مهم در بروز بزهکاری نوجوانان است .هدف این پژوهش مقایسه امید به زندگی در نوجوانان عادی و بزهکاربود. به منظور رسیدن به این هدف از روش علی مقایسه ای استفاده شده است. جامعه مورد پژوهش بزهکار را نوجوانان کانون اصلاح و تربیت کرمان که بصورت گمارشی در سال 1394تعداد 78نفربود، و جامعه نوجوانان عادی از بین مدارس دبیرستان استان کرمان که بصورت طبقه بندی خوشه ای 82 نفر انتخاب شده را تشکیل داده اند. اطلاعات مورد نیازازطریق پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر(1991) استفاده شده و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمونT مستقل در قالب نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج مشخص کرد که سطح معناداری برابر 0/247 گردیده نتیجه می گیریم که امید به زندگی در نوجوانان بزهکار و عادی تفاوت معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، نوجوانی ، بزهکاری