بررسی رابطه خودکارآمدی با امید به زندگی و خلاقیت فردی در مبتلایان به ایدز شهرستان شیراز سال 1394

مشخصات نویسندگان مقاله بررسی رابطه خودکارآمدی با امید به زندگی و خلاقیت فردی در مبتلایان به ایدز شهرستان شیراز سال 1394

  آرمین محمودی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج
  هاجر محمدی - کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج

چکیده مقاله:

خودکارآمدی مفهومی است که به احساس شایستگی و کفایت شخصی در مورد سطح توان فرد دلالت داشته و بر نحوه مقابله فرد با زندگی تاثیر می گذارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه بین خودکارآمدی و امید به زندگی و خلاقیت فردی بیماران مبتلا به ایدز در شهرستان شیراز بوده است. نمونه ی آماری پژوهش موردنظر به تعداد 276 نفر از مبتلایان به ایدز در شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای در دسترس انتخاب شدند ابزار مورد استفاده در این تحقیق آزمون خلاقیت عابدی و پرسشنامه ی مقیاس خودکارآمدی شرر، و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر استفاده شده است و به شیوه ی همبستگی اجرا شد. بین خودکارآمدی و امید به زندگی و خلاقیت فردی بیماران HIV رابطه معنی داری وجود دارد. به منظور بررسی این فرضیه از رابطه همبستگی استفاده شده که نتایج آن در زیر آمده است. بر اساس جدول بین امید به زندگی و خودکارآمدی رابطه ای مثبت وجود دارد(p<0/001 و r=/32) و هچنین امید به زندگی و حلاقیت نیز رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه به اینکه p بدست آمده برای رابطه خلاقیت و خود کارآمدی با توجه به اینکه این آماره بزرگتر از 050/ است رابطه ای بین این دو متغیر وجود ندارد. بین خلاقیت و امید به زندگی نیز رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد، بدین معنی که افزایش در امید به زندگی خلاقیت را به دنبال داشته و افزایش خلاقیت سبب افزایش امید به زندگی در این بیماران خواهد شد.

کلیدواژه‌ها:

خود کارآمدی، امید به زندگی، خلاقیت فردی، ایدز، ضریب همبستگی

کد مقاله/لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:
https://www.civilica.com/Paper-PSYCHI01-PSYCHI01_195.html
کد COI مقاله: PSYCHI01_195

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (محمودی, آرمین و هاجر محمدی، ۱۳۹۵)
برای بار دوم به بعد: (محمودی و محمدی، ۱۳۹۵)
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.