پیش بینی صمیمیت اجتماعی، براساس احساس تنهایی و سبک های هویت در دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه

این پژوهش با هدف پیش بینی صمیمیت اجتماعی، از طریق احساس تنهایی و سبک های هویت در دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دوره متو سطه شهر مراغه می با شد که در سال تح صیلی 90-91 در مدارس عادی مشغول به تحصیل می باشند. تعداد دانش آموزان 8077 نفر ا ست که 4107 نفر دانش آموز پسر(%58 و 3970 )نفردانش آموز دختر(%42 )را شامل می شود. روش نمونه گیری به روش ت صادفی طبقه ای ا ست. ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش حاضر پرسشنامه های سبک هویت (برزینسکی، 1999)، پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) را سل و پر س شنامه صمیمیت اجتماعی میلر (1982) بوده ا ست. در این تحقیق صمیمیت اجتماعی بر اساس احساس تنهایی و سبک های هویت در دانش آموزان دختر و پ سر مقطع متو سطه شهر مراغه مورد پیش بینی قرار گرفت. فرضیه اصلی بیان می کرد که اح ساس تنهایی و سبک های هویت پیش بینی کننده صمیمیت اجتماعی در دانش آموزان دختر و پسر در شهر مراغه هستند. نتایج حاصله این رابطه را مورد تایید قرار داد.فرضیه فرعی اول بیان می کرد که احساس تنهایی و سبک های هویت پیش بینی کننده صمیمیت اجتماعی در دانش آموزان پسر در شهر مراغه هستند نتایج حاصله از این تحقیق فر ضیه حاضر را تایید کرد. فر ضیه فرعی دوم بیان می کرد که احساس تنهایی و سبک های هویت پیش بینی کننده صمیمیت اجتماعی در دانش آموزان دختر در شهر مراغه هستند. باتوجه به یافته های تحقیق می توان گفت که این فرضیه نیز مورد تایید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

صمیمیت اجتماعی ، احساس تنهایی ، سبک های هویت