بررسی اثربخشی دو نسخه از درمان تعامل والد کودک در کاهش مشکلات رفتاری کودکان پیش –دبستانی

مقدمه: اهمیت توجه روانی - اجتماعی سالهای اولیه کودکی در شکل گیری نوجوانی سالم و مسیول برکسی پوشیده نیست. از این جهت، مسلط کردن والدین به دانش و مهارتهای کافی والدینی، مداخله ای پیشگیرانه در حوزه سلامت روان محسوب می گردد. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری 6 ماهه بود. صد و یازده کودک توسط پرسشنامه رفتاری کودک ایبرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند و از آنها 30 کودک که نمره ای در حدود یک انحراف معیار پایینتر از میانگین نمونه بهنجار بدست آورده بودند، که نشان دهنده این بود که مادرانشان در مورد رفتار کودکشان نیاز به کمک حرفه ای دارند، انتخاب شدند. این سی زوج مادر و کودک توسط محقق به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و یکی از نسخه های درمان تعامل والد- کودک را دریافت کردند. الف- گروه اول نسخه چهار جلسه ای مداخله گروهی پیشگیری کننده درمان تعامل والد - کودک را دریافت نمودند و گروه دوم نسخه نوشتاری از مراحل درمان تعامل والد - کودک و راهنمای آن برای تمرین را دریافت کردند. برای تجزیه تحلیل داده ها تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو نسخه درمان تعامل والد - کودک به صورت معناداری در کاهش شدت مشکلات رفتاری موثر بودند. نتیجه درمان در پیگیری 6 ماهه نیز سطوح پایینتری از شدت مشکلات رفتاری کودکان را نشان داد. اما در مقایسه نتایج دو گروه درمان و با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تفاوت معنی داری به دست نیامد. نتیجه گیری: آموزش اولیه والدین به صورت مختصر و گروهی در کاهش مشکلات کودکان موثرتر از راهنمایی والدین توسط نسخه های نوشتاری درمان تعامل والد - کودک نمی باشد و هر دو روش به یک میزان در کاهش مشکلات رفتاری اولیه کودکان اثربخش می باشند.

کلیدواژه ها:

پیشگیری اولیه ، درمان تعامل والد - کودک ، مشکلات رفتاری کودکان