نقش الگوهای نمازخوانی در گرایش به رفتارهای پر خطر در دانشجویان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط الگوهای نمازخوانی با میزان گرایش به رفتار های پر خطر در بین دانشجویان انجام شد.روش: نمونه ی پژوهش شامل 370 نفر از بین 6200 دانشجوی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد بیرجند در سال تحصیلی 94- 95 بود که به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت چند مرحله ای انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های الگوهای نمازخوانی و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی گردآوری شد و با روشهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: خرده مقیاس های اجبار به نماز و نماز با حظور قلب به طور معناداری گرایش به رفتارهایپرخطر در دانشجویان را پیش بینی میکند.نتیجه گیری: یافته ها از تاثیرگذاری الگوهای نمازخوانی بر گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان حمایت میکند. بنابراین ترویج فرهنگ نمازخواندن میتواند به عنوان یک عامل بازداری از گرایش به رفتارپرخطر در بین جوانان مد نظر قرار گیرد.