رابطه نگرش معلم نسبت به عملکرد دانش آموز با مشارکت واقعی در تصمیم گیری: نقش تعدیل کننده پایه تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش معلم نسبت به عملکرد دانش آموز با مشارکت واقعی در تصمیم-گیری با نقش تعدیل کنندگی پایه تحصیلی بود. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدایی و متوسطه اول استان سمنان بودند. جامعه آماری 5451 نفر( 3370 نفر ابتدایی و 2081 نفر متوسطه اول) بودند. نمونه شامل 416 نفر معلم( 269 نفر ابتدایی، 147 نفر متوسطه اول) که از این تعداد 273 نفر معلم زن و 143 نفر معلم مرد بوده اند. از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. شرکت کنندگان پرسشنامه های نگرش معلم نسبت به عملکرد دانش آموز و مشارکت واقعی در تصمیم گیری را تکمیل کردند. داده ها با تکنیک جانسن- نایمن، تحلیل شدند. یافته ها نشان داد در معلمان متوسطه اول مشارکت واقعی معلمان در تصمیم گیری حتی در شرایطی که نگرش معلم نسبت به عملکرد دانش آموز ضعیف است، بالاتر از معلمان مقطع ابتدایی است؛ اما با افزایش نگرش نسبت به عملکرد دانش آموز، معلمان مقطع ابتدایی مشارکت واقعی بالاتری در تصمیم گیری ها نسبت به معلمان متوسطه اول نشان می دهند. تلویحات کاربردی یافته ها مورد بحث قرار گرفت

کلیدواژه ها:

نگرش معلم نسبت به عملکرد ، مشارکت واقعی در تصمیم گیری ، پایه تحصیلی