اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبک های دلبستگی زنان

هدف از انجام این پژوهش تعیین تعین اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبک های دلبستگی زنان می باشد. اینپژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از شاخه ی توسعه ای و از لحاظ ماهیت و روش،جزء پژوهش های نیمهآزمایشی است. جامعه آماری در این تحقیقی شامل کلیه زنان متاهل سرای محله ناحیه 18 می باشد که دارای شرایط داشتنحداقل 2 سال زندگی مشترک، نداشتن اختلال حاد روانی، مشغول زندگی با همسر و داشتن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم باشند.نمونه آماری پژوهش حاضر عبارت است ازبین 06 اززنان متاهل سرای محله ناحیه 18 واجد شرایط پس از گرفتن آزمون سبکدلبستگی بزرگسالان هازن شی ور از بین کسانی که بالاترین نمره 24 نفر را انتخاب، سپس 12 نفر را به عنوان گروه آزمایش و 12نفر را به عنوان گروه گواه، بصورت تصادفی جایگزین کردیم. در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. روشگردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه استاندارد بوده است. پرسشنامهسبک های دلبستگی بزرگسالان هازن و شی ور (1987) که روایی آن مورد تاییید اساتید راهنما و مشاور قرار گرفته است. پایاییابزار با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با 0/80 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS انجام گردید. قبل از آزمودن فرضیه ها، مفروضه نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمونکولموگروف-اسمیرنف انجام شد. سپس مفروضه همگنی واریانس ها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسیگردید. برای گزارش نتایج از معناداری آزمونهای آماری مورد نظر و اندازه از اثر متغیر مستقل استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیلداده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج حاکی از اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبکهای دلبستگی زنان بوده است.

کلیدواژه ها:

تصویر سازی ارتباطی ، سبک های دلبستگی