تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر افزایش رضایتمندی زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افزایش رضایتمندی زناشویی در زنان مراجعهکننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پس آزمون و با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان به مرکز مداخله در بحرانبهزیستی استان زنجان در سال 1395 بود که تعداد 42 نفر از آنها به صورت تصادفی ساده انتخاب و در نهایت تعداد30 نفرکه رضایت زناشویی پایین تر از متوسط داشتند به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی 15 نفر از آنهادر گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین گردیدند. به افراد گروه آزمایش در مدت 7 جلسه 2 ساعته آموزشرویکرد واقعیت درمانی داده شد. اثر بخشی آموزش از طریق پرسشنامه رضایت زوجی اینریچ مورد ارزیابی قرار گرفت.تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار آماری spss20 وآزمون های آماری تحلیل کواریانس تک متغیری (Ancova) وتحلیل کواریانس چند متغیری (Mancova) انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش واقعیت درمانی گروهی در افزایش میزان رضایت مندی زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان موثربوده است (p<0/01).

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی گروهی ، رضایت زناشویی ، زنان ، مرکز اورژانس اجتماعی