نقش اجتناب تجربی در پیشبینی روانرنجوری بیماران قلبی – عروقی

یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان، بیماری قلبی محسوب میشود که مطالعه ی حاضر برای بررسی نقش اجتنابتجربی در پیش بینی روانرنجوری بیماران قلبی – عروقی شهر اصفهان صورت گرفت. پژوهش حاضر توصیفی از نوعهمبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری قلبی - عروقی شهر اصفهان در سال 1395بود. روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس بود که تعداد 100 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه های روان رنجوریآیزنگ (1975) و پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگیپیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده برای تحلیل داده ها SPSS نسخه 19 بود. نتایج نشان داد که روان رنجوری با اجتناب تجربی رابطه مثبت معناداری داشت (P<0/001). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نیز نشان داد که متغیرهای اجتناب تجربی 11/6% واریانس روان رنجوری را پیش بینی کرد (P<0/001). با توجه به نتایج حاصله، می توان برنامه ها و اقدامات مناسبی برای کاهش اجتناب تجربی تدارک دید که به تبع آن میزان روان رنجوری نیز در بین مبتلایان کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

بیماری قلبی- عروقی ، اجتناب تجربی ، روان رنجوری