اثربخشی مدل ماتریکس درمان اعتیاد بر تنظیم هیجان و کیفیت زندگی سوء مصرف کنندگان مت آمفتامین

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ماتریکس درمان اعتیاد بر تنظیم هیجان و کیفیت زندگی سوء مصرف کنندگان متآمفتامین بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیش آزمون- پس آزمون دو گروهی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد سوء مصرف کننده مت آمفتامین (شیشه) مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد(تنفس دوباره) شهر تهران تا پاییز و زمستان سال 1395 بود.روش نمونه گیری مورد استفاده در پژوهش حاضر، نمونه گیری دردسترس بود. از میان افرادی که مصرف کننده شیشه بودند و دربازه ی زمانی پاییز و زمستان سال 1395 به مرکز ترک اعتیاد تنفسدوباره مراجعه کردند، تعداد 30 نفر برای ورود به پژوهش انتخاب گردیدند که به طور تصادفی 15 نفر برای درمان ماتریکس و 15نفر برای گروه کنترل (عدم دریافت درمان ماتریکس) انتخاب شدند.و افراد گروه آزمایش مطابق با پکیج طراحی شده مورد مداخلهقرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجانی گارنفسکی و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیبود، که روایی و پایایی این ابزارها در پژوهش های متعددی مورد تایید قرار گرفته است. دادههای پژوهش با استفاده از تحلیلکوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج تحلیل آماری نشان داد باحذف تاثیر متغیر پیش آزمون ،فرضیه پژوهش مبنی بر وجودتفاوت معنادار در متغیرهای تنظیم هیجان مثبت، تنظیم هیجان منفی و کیفیت زندگی سوء مصرف کنندگان مت آمفتامین گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، تایید می گردد (P> 0/05).

کلیدواژه ها:

مدل ماتریکس درمان اعتیاد ، تنظیم هیجان ، کیفیت زندگی ، سوء مصرف کنندگان مت آمفتامین