ویژگی ها و نتایج درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و اختلالات اضطرابی همراه بالینی

مقدمه: اختلال افسردگی به عنوان یکی از عوامل آسیب زا برای روح و بدن افراد تشخیص داده شده است که در مراحل حادتر نیازمند درمان های بالینی می باشد و ممکن است بخش بزرگی از یک جامعه را درگیر خود کند. اختلال اضطراب به دلیلفشارهای استرس زا در طول زندگی و همچنین به دلیل نحوه نگرش فرد به خود ممکن است سبب ایجاد درگیری های ذهنیشده و زمینه را برای بروز سایر اختلال های روانی ایجاد نماید. هدف پژوهش: این پژوهش با هدف بررسی مولفه های اثرگذار بر درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و اختلال اضطراب انجام شده است. روش پژوهش: برای انجامپژوهش از روش رگرسیون چندگانه استفاده شده است. پرسشنامه به صورت محقق ساخته و با اقتباس و استناد به پرسشنامهاستفان و همکاران (1386) شکل گرفته است. جامعه شامل کلیه دانش آموزانی بوده است که به دلیل گرایش به افسردگی واضطراب تمایل به درمان داشته و به مراکز درملانی و مشاوره ای در منطقه 1 شهر زاهدان در طی سالهای 1395-1396مراجعه کرده اند. یافته های پژوهش: نتایج تحیلی نشان می دهد از بین مولفه های مورد بررسی، بدبینی با ضریب تاثیر0.264 در سطح آماری معنادار بوده است و در درمان بالینی بیماران برای اختلال افسردگی می تواند مورد استفاده قرار بگیردهمچنین مولفه نارضایتی از خود (عدم لذت) نیز از سطح آماری معناداری برخوردار بوده است و با ضریب تاثیر 0.19- می توانداثر معناداری بر افسردگی اساسی و اختلال اضطراب و درمان آن بازی نماید.

کلیدواژه ها:

افسردگی اساسی ، اختلال اضطراب ، بدبینی ، نارضایتی از خود