رابطه بین ویژگی های شخصیتی، ناگویی هیجانی و اهمال کاری تحصیلی با اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان تیزهوش

هدف پژوهش رابطه بین ویژگی های شخصیتی، ناگویی هیجانی و اهمال کاری تحصیلی با اعتیاد به تلفن همراه دردانش آموزان تیزهوش منطقه 19 شهر تهران بود. پژوهش حاضر به لحاظ روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی از نوعهمبستگی با تاکید بر رویکرد پیش بینی بوده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان تیزهوش دوره دوم متوسطه منطقه 19شهر تهران در سال تحصیلی 1396-1395 تشکیل دادند که تعداد آنها 3346 نفر بودند. نمونه پژوهش 344 نفر دانش آموز بر اساس جدول فرمول کوکران به روش نمونه غیر تصادفی هدفمند وارد پژوهش شدند. از پرسشنامه هایاستاندارد شخصیتی کاستا و مک کری (1992)، ناگویی هیجانی بگبی، پارکر و تیلور (1994)، اهمال کاری تحصیلیسواری (1390)، اعتیاد به تلفن همراه سواری (1393) برای جمع اطلاعات استفاده شده است. در این پژوهش برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین روانرنجورخویی، ناگویی هیجانی و اهمال کاری تحصیلی با اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان تیزهوش رابطه مثبت و معنی-داری یافت شد. که بین برون گرایی، گشودگی، مقبولیت و وظیفه شناسی با اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان تیزهوشرابطه منفی و معنیداری یافت شد. همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که ویژگی های شخصیتی، ناگوییهیجانی و اهمال کاری تحصیلی قادر به پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه در دانشآموزان تیزهوش هستند.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، ناگویی هیجانی ، اهمال کاری تحصیلی ، اعتیاد به تلفن همراه ، دانش آموزان تیزهوش