نقش مکانیزم های دفاعی در بروز انسداد عروق کرونر زودرس

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 434

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSYCHO04_475

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

هدف: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه مکانیزم های دفاعی رشد نیافته در بیماران عروق کرونر قلب و افراد عادی انجام شد.پژوهش از نوع علی - مقایسه ای بوده است به همین منظور 60 نفر نمونه از بیماران قلبی بستری در بیمارستان شهید رجاییتهران و 60 نفراز نمونه از بین افراد عادی به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها ازپرسشنامه سبک های دفاعی اندروز استفاده شد. به منظور مقایسه بین گروه ها از تحلیل یک متغیره و چند متغیره با رعایت پیشفرض های مربوط به آن و به منظور مطالعه ارتباط بین متغیرها از همبستگی پیرسون و ماتریس همبستگی استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد استفاده از مکانیزم های دفاعی در بین بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب و افراد عادی متفاوت است.یافته های این مطالعه نشان می دهد که، بیماران مبتلا به عروق کرونر برای محو کردن ادراک جنبه های نامطبوع و ناخواستهواقعیت به صورت گسترده ای از مکانیزم های دفاعی رشد نایافته به وسیله اعمال و گفتار سود می جویند. یکی از مهم ترینمکانیزم های دفاعی رشد نایافته که در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر، بیشتر استفاده میشود انکار است، هم چنین نتیجهگرفته شد یکی از مهم ترین جنبه های مکانیزم های دفاعی نوروتیک، عقلانی سازی می باشد. فرایند عقلانی به شکل فزایندهبرای اجتناب از بیان عاطفی یا تجربه هیجانی مورد استفاده قرار می گیرد. ازسویی دیگر تعداد بی نهایتی ترکیبات ژنتیکی بیهمتایی وجود دارند که سبب میشود که احتمال اینکه استعدادهای ژنتیکی کس دیگری شبیه هریک از ما باشد بسیار ناچیزگردد در نتیجه اثر مولفه های سیستم مغزی – رفتاری به حدی نبوده است که بتوان گفت درابتلا به بیماری عروق کرونر اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

مکانیزم های دفاعی ، بیماران عروق کرونر قلب ، انسداد زودرس

نویسندگان

الهه سربندانی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی. گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ایران

شیدا سوداگر

دکترای تخصصی روانشناسی سلامت. گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ایران