تاثیر انگیزش بیرونی بر خلاقیت در چارچوب نظریه سرمایه گذاری خلاقیت

خلاقیت به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف آموزشی نوین بخش وسیعی از تحقیقات امروزی را به خود اختصاص دادهاست. آن چه در این میان مهم است، عوامل تاثیرگذار بر خلاقیت و راههای بهبود و پیشرفت این امر مهم و حیاتی است.پژوهش گران و محققان زیادی تا کنون دست به تحقیقات وسیعی در زمینه خلاقیت، ابعاد آن و عوامل تاثیر گذار بر آن زدهاند، و اکثر قریب به اتفاق این محققان به این امر اذعان داشتهاند که انگیزش درونی و منبع کنترل درونی مهمترین عامل برایایجاد و پرورش خلاقیت بوده است. اما همانطور که تحقیقات و نظریه های جدید نشان می دهد نقش منبع کنترل بیرونی وانگیزش محیط را نمی توان نادیده گرفت. شاید نتوان محیط و عوامل بافتی را به اندازه عوامل فردی مهم دانست، اما در اینمقاله سعی بر این است که به تحقیقات و پژوهش هایی استناد شود که عوامل فرهنگی و محیطی و همچنین تاثیر پرورشخلاقیت و نقش معلمان کار آموخته را در این امر بررسی کند. رویکرد اصلی این مقاله با توجه به نظریه سرمایه گذاریخلاقیت استرنبرگ می باشد. طبق نظریه استرنبرگ (2012) یک فرد ممکن است تمام منابع درونی نیازمند تفکر خلاق راداشته باشد اما بدون محیط حمایت کننده، خلاقیتی که در فرد وجود دارد ممکن است هیچگاه نمایان نشود. هدف مقالهحاضر بررسی پژوهش هایی با این رویکرد روانشناختی می باشد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، انگیزش ، نظریه سرمایه گذاری خلاقیت استرنبرگ