مقایسه اثر بخشی درمان پذیرش مبتنی بر تعهد و درمان فراشناختی بر کاهش علائم افسردگی، خود ارزشیابی مرکزی و دشواری در تنظیم هیجان در زنان باردار مبتلا به افسردگی

این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمات پذیرش مبتنی بر تعهد و درمان فراشناختی بر کاهش علائم افسردگی، خود ارزشایبی مرکزی و دشواری در تنظیم هیجان در زنان باردار مبتلا به افسردگی انجام شده است. در یک طرح شبه آزمایشی، با پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل، تعداد 36 زن باردار از میان مراجعه کنندگان به بخش زنان و زایمان بیمارستان شریعتی شهر تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی، گروه آزمایش اول تحت درمان فراشناختی (n=12) و گروه آزمایش دوم تحت درمان پذیرش مبتنی بر تعهد (n=12) و یک گروه کنترل (n=12) گمارده شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه افسردگی، خود ارزشیابی مرکزی و دشواری در تنظیم هیجان را در سه مرحله خط پایه، پس از مداخله و پی گیری دو ماهه تکمیل کردند. داده ها با مدل اندازه گیری مکرر چند متغیری تحلیل شدند. تحلیل داده ها با استفاده از شیوه اندازه گیری های چند متغیره و تکراری نشان داد که در میزان افسردگی، خود ارزشیابی مرکزی، دشواری در تنظیم هیجان در سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و مقایسه میانگین ها حاکی از اثربخشی بیشتر درمان پذیرش مبتنی بر تعهد نسبت به درمان فراشناخت بود. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان پذیرش مبتنی بر تعهد می تواند در بهبود اختلالات هیجانی دوران بارداری و زنان باردار مبتلا به افسردگی موثر باشد و یک روش انتخابی برای بهبود افسردگی دوران بارداری باشد.

کلیدواژه ها:

زنان باردار ، درمان پذیرش مبتنی بر تعهد ، درمان فراشناختی ، افسردگی ، خود ارزشیابی مرکزی ، دشواری در تنظیم هیجان