مقایسه اثربخشی یک دوره رژیم درمانی و اموزش روان درمانی بین فردی بر اضطراب اجتماعی و اختلال خوردن زنان مبتلا به چاقی

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی یک دوره رژیم درمانی و اموزش روان درمانی بین فردی بر اضطراب اجتماعی و اختلال خوردن زنان مبتلا به چاقی شهر تهران بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی است. در این پژوهش روش های مداخله ای در دو سطح رژیم غذایی و روان درمانی بین فردی به عنوان متغیر مستقل و متغیرهای اختلالات خوردن و اضطراب اجتماعی به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش افراد مبتلا به چاقی مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناختی و کلینیک های تغذیه شهر تهران در فصل های پاییز و زمستان سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 60 فرد مبتلا به چاقی بودند که با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در سه گروه (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. روند اجرای پژوهش به این صورت بود که پس از اخذ مجوز لازم از مراکز و کلینیک، آزمودنی ها، گروه های آزمایش در 12 جلسه 60 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) مداخلات رژیم درمانی و روان درمانی بین فردی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. همه گروه ها پرسشنامه های نگرش خوردن (EAT-26) و مقیاس اضطراب اجتماعی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 73 و با روش کوواریانس چند متغیره )مانکووا( تحلیل شدند .یافته ها: یافته ها نشان داد در مرحله پس آزمون، روان درمانی بین فردی برخلاف رژیم درمانی باعث کاهش معنی دار علائم اختلالات خوردن و اضطراب اجتماعی شده است. بنابراین مشاوران و درمانگران برای کاهش علائم اختلالات خوردن و اضطراب اجتماعی می توانند از درمان های روانشناختی از جمله روان درمانی بین فردی استفاده کنند .

کلیدواژه ها:

رژیم درمانی ، روان درمانی بین فردی ، اضطراب اجتماعی ، اختلال خوردن ، چاقی