اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر نشخوار فکری بیماران با اختلال وسواس فکری- عملی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر نشخوار فکری افراد با اختلال وسواس فکری- عملی انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس بود که در شش ماهه اول سال 1397 به یکی مراکز مشاوره و مددکاری شهر بوشهر مراجعه کرده بودند. از میان آنها 30 نفر بهصورت نمونهگیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و کنترل ( 15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت گروه درمانی شناختی - تحلیلی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای (در هر هفته دوجلسه) قرار گرفت؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. از پرسشنامه نشخوار فکری نولن و مارو ( 1991 ) در سه مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات نشخوار فکری گروه آزمایش در دو مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می توان گفت، به کارگیری فنون درمان شناختی- تحلیلی بر کاهش نشخوار فکری بیماران با اختلال وسواس فکری- عملی تاثیر معناداری دارد. همچنین، اثربخشی این درمان در پیگیری دوماهه از ثبات برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی- تحلیلی ، نشخوار فکری ، وسواس فکری عملی