اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر اضطراب و شادکامی زنان دچار اختلال اضطراب فراگیر

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی رواندرمانی پویشی کوتاه مدت بر اضطراب و شادکامی زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر بود. در این پژوهش از روش نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان دارای اضطراب فراگیر منطقه 1 شهرستان تهران تشکیل دادند. از این جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 40 نفر از زنان دارای اضطراب فراگیر انتخاب شد. زنان انتخاب شده با استفاده از روش تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. بدین ترتیب که اول برای هر دو گروه (آزمایشی و کنترل) پیش آزمون اضطراب و شادکامی اجرا شد، سپس طرح طرح مداخله 8 جلسه ای روان درمانی پویشی کوتاه مدت، برای گروه آزمایش اجرا شد اما برای گروه کنترل، هیچگونه مداخله ای اعمال نشد؛ بلافاصله بعد از اتمام مداخله برای گروه آزمایش، پس آزمون اضطراب و شادکامی برای هر دو گروه اجرا شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون کورایانس به تحلیل یافته ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر کاهش اضطراب وافزایش شادکامی زنان دارای اضطراب فراگیر تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی پویشی کوتاه مدت ، اضطراب ، شادکامی ، اضطراب فراگیر