رابطه بین خودکارآمدی شغلی و سلامت روان در بین کارکنان بیمارستان بوعلی سینا شهرستان ساری

محیط کار و محلی که افراد در آن اشتغال دارند میتواند اثرات مطلوبی و نامطلوبی را در سلامت روان و نگاه آنان به زندگی داشته باشد. پژوھش حاضر با ھدف بررسی خودکارآمدی با سلامت روان در بین کارکنان بیمارستان بوعلی سینا شهرستان ساری انجام گرفته است. روش این پژوھش از نوع پیمایشی و تحلیل آن از نوع ھمبستگی بوده و جامعه آماری کلیه کارکنان بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری در سال 1391 ھستند که نمونه آماری طبق جدول مورگان 217 نفر با روش تصادفی ساده انتخاب و دادهھا با نرم افزار SPSS و در دو سطح توصیفی(توزیع فراوانی و استنباطی (آزمونهای ھمبستگی پیرسون و t مستقل) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از یافته ھای پژوھش نشان داد که بین خودکارآمدی شغلی و سلامت روان کارکنان بیمارستان رابطه معنی داری وجود دارد. از تحلیل یافتهھا نتیجه میگیریم که خودکارآمدی نقش مهمی در تبیین سلامت روان کارکنان دارند و خودکارآمدی میتواند شاخصھایی برای ارزیابی میزان سلامت روان کارکنان باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سلامت روان ، کارکنان بیمارستان.