بررسی رابطه مکنون عوامل شخصیتی در پیش بینی اختلالات اضطرابی و افسردگی مطابق ویرایش جدید DSM -5

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه مکنون عوامل شخصیتی در پیش بینی اختلالات اضطرابی و افسردگی مطابق ویرایش جدید 5-DSM براساس مدل لونینگر است. از بین بیماران مبتلا به اختلالات هیجانی مطابق ویرایش جدید 5-DSM تعداد 242 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدن و به این پرسش نامه ها پاسخ دادن: پرسش نامه سرشت و منش شخصیت، پرسش نامه افسردگی بک، شاخص حساسیت اضطرابی، پرسش نامه نگرانی ایالات پن ، پرسش نامه وسواسی جبری مادزلی ، پرسش نامه ترس مرضی اجتماعی. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تأییدی و روش و الگو یادی ما دلت ساختاری با نرم افزار AMOS باد. یافته ها نشان داد عامل آسیب پرشی زیبا همه علائم اختلالات اضطرابی و افسردگی رابطه مستقیم و من نداری دارد و قابل پیش بینی برای همه علائم اختلالات اضطرابی و افسردگی است که همچنین نتایج نشان داد که بین عامل خود راهبری افسردگی رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این نتایج مدل ساختاری نشان داد که عامل نوجویی پایین با اختلال فوبی اجتماعی و وسواس جبری رابطه منطقی ندارد. عامل آسیب پشیزی ویژگی مشترک اختلال های اضطرابی و افسردگی است و مسئول هم پوشی مشاهده شده بین این اختلالات است.همچنین عامل خود راهبری ویژگی اختصاصی افسردگی است.

کلیدواژه ها:

روابط مکنون ساختاری ، مولفه های شخصیت ، DSM-IV ، اختلالات اضطرابی و افسردگی