بررسی تاثیر آموزش موسیقی بر رشد خلاقیت کودکان

پژوهش حاضر بررسی و مقایسه خلاقیت دانش آموزان موسیقی آموخته و موسیقی نیاموخته پایه اول و دوم و سوم دبستان بوده است که به سوی 62 دانش آموز دختر و پسر انجام شد. جامعه مورد بررسی در این تحقیق شامل دانش آموزان اول، دوم و سوم دبستان مناطق دوردست آموزش و پرورش تهران می باشند. نمونه موسیقی با محیط به علت محدود بودن در مدارس و مشکل دستیابی به آن ها در مدارس مختلف از آموزشگاه موسیقی کودکان انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نمونه عادی این پژوهش دانش آموزان دختر و پسر از تو مدرسه واقع در مناطق دوردست آموزش و پرورش انتخاب شدن. با استفاده از روش همتا سازی براساس ویژگی هایی همچون محل سکونت، معتدل و سن انتخاب صورت گرفت. روش تحقیق از نوع علمی - مقایسه ای بود و ابزار پژوهش جهت سنجش خلاقیت دانش آموزان، آزمون خلاقیت تورنس 1974 با پایایی 0.80 بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، توزیع فراوانی، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی شفه) انجام شد. نتایج نشان داد که نمرات خلاقیت دانش آموزان موسیقی آن گفته در آزمون خلاقیت تورنس و خرده - آزمون های آن شامل، سیالی، است و ابتکار به جز جمعه انعطاف پذیری بیشتر از نمرات دانش آموزان موسیقی نیاموخته بود. بیشترین نمره آزمون خلاقیت و پسران به موسیقی آن بود و کمترین خرده آزمون به گفته ابتکار پسران به موسیقی نیاموخته مشاهده شد. همچنین طبق تحقیقات جانبی که بر روی سن کودکان و تحصیلات والدین صورت گرفته بود نتایج حاکی از این بود که سن هفت سالگی بالاترین نمره ابتکارات داشت و تحصیلات مادران بر میزان بست و خلاقیت کودکان اثر مثبت داشته و تحصیلات پدران ترجمه انعطاف پذیری و سیالی و ابتکار آن ها مؤثر بود.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، موسیقی اموخته ، کودک