بررسی رابطه مهارت های ارتباط موثر با تاب آوری زنان مراجع به مراکز سلامت

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه مهارت های ارتباط موثربا تاب آوری زنان مراجع به پایگاه های سلامت منطقه 4 شهر تهران در بازه زمانی سه ماهه فصل پاییز در سال 95-96 می باشد، این تحقیق از نوع کاربردی، توصیفی و همبستگی است؛ و به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه روش های ارتباطی میان فردی هارجی و مارشال (1986)، وتاب آوری کونور ودایوسون ( 2003)، که به کمک دومعیار CVI,CVR سنجیده شده بود. و همچنین پایایی آن به وسیله ی آلفای کرونباخ بررسی شده بود، بین اعضای نمونه آماری 367 نفراز زنان مراجع به پایگاه های سلامت منطقه 4 شهر تهران بودند، توزیع گردید و آزمون لوین، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج نشان داد که هر یک از مهارت های ارتباط موثر سهمی در پیش بینی تاب آوری دارند، و همچنین سهم هر یک از مولفه ها در ارتباط موثر در پیش بینی تاب آوری متفاوت است. و پیشنهاد می شود برای بالا بردن تاب آوری در بین زنان از آموزش های مهارت های ارتباطی موثر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

روش های ارتباط موثر ، تاب آوری زنان ، مراجع به پایگاه های سلامت