بررسی ماهیت حقوقی اعتبارات اسنادی در حقوق ایران و عرصه بین الملل

پژوهش حاضر کنکاشی است در زمینه ماهیت حقوقی اعتبارات اسنادی بر اساس UCC و UCP است. در این پژوهش اطلاعات مورد نیاز از منابع مکتوب گردآوری و مورد بررسی قرار گرفته است. نظر به این که در حال حاضر بهترین و مطمین ترین روش مبادله کالا و پرداخت ثمن خصوصا در روابط بین المللی، اعتبارات اسنادی می باشد هدف از این پژوهش این است که با بررسی جنبه های حقوقی این روش بتواند گام موثری در استفاده از این روش و گسترش آن بردارد. موانعی که در گسترش تجارت در عرصه بین المللی وجود داشت از جمله عدم شناخت کافی طرفین از حسن شهرت تجاری و حقوقی همدیگر، عدم امکان اجرای تصمیمات قضایی و داوری اتخاذ شده یک کشور در کشور دیگر و... مسیولان را برآن داشت تا جهت تشویق سرمایه گذاری اقدام به استفاده از ابزاری نمایند، که تضمین کننده امنیت تجارت در عرصه بین المللی و حقوق طرفین قرارداد باشد بهترین ابزاری که در این زمینه تدوین گردید اعتبار اسنادی است. جهت یک نواختی قوانین و مقررات حاکم بر اعتبارات اسنادی نهادهای بازرگانی بین المللی اقدام به تدوین مقررات متفاوتی نمودند. یکی از موفقترین مقرراتی که در این عرصه وضع گردید و مورد قبول فعالان تجارت بین المللی قرار گرفت مقررات متحد الشکل اعتبارات اسنادی در کشورهای مختلف می باشد که در حال حاضر بهترین و متداول ترین روش پرداخت بین المللی مورد قبول بانک ها نیز می باشد، که به عنوان شاهرگ بازرگانی بین المللی مورد توجه قرار می گیرد. نتیجه می گیریم اعتبار اسنادی باید با شرایط روز عرصه تجارت و بانکداری که لازمه حمایت از تولید، افزایش سرعت در معاملات و توسعه اقتصادی است همگام شود تا با ساده سازی روشهای پرداخت بین المللی به رشد بازرگانی و صادرات و واردات کشور کمک کند.

کلیدواژه ها:

اعتبارات اسنادی ، حقوق تجارت بین الملل ، تجارت و بازرگانی