رابطه بین کیفیت زندگی و رضایت شغلی در کارکنان آموزش و پرورش

رضایت شغلی یک عنصر اساسی از سلامتی روانی کارکنان و به طور کلی بهزیستی آن ها است، معیاری است که گویای راضی و شاد بودن کارکنان از شغل خود می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و رضایت شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان گرگان بود. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان گرگان بود. گروه نمونه شامل تعداد 100 نفر از کارکنان آموزش و پرورش شهرستان گرگان بودند که به روش نمونه گیری از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های رضایت شغلی (اسمیت، 1985 ) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ( 1996 ) بر روی آنها اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و رضایت شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و کیفیت زندگی به میزان 16 درصد پیش بینی کننده رضایت شغلی می باشد.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، کیفیت زندگی ، شغل