مقایسه رضایت زندگی زناشویی و صمیمیت زناشویی در زنان شاغل و خانه دار استان کرمانشاه

زمینه و هدف: خانواده را موسسه یا نهاد اجتماعی معرفی کرده اند که ناشی از پیوند زناشویی زن و مرد است. از جمله مظاهر زندگی اجتماعی انسان، وجود تعامل های سالم و سازنده میان انسان ها و برقرار بودن عشق به همنوع و ابراز صمیمیت و همدلی به یکدیگر است. این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت از زندگی زناشویی و صمیمیت زناشویی در زنان شاغل و خانه دار در استان کرمانشاه انجام شد. روش تحقیق: در این پژوهش مقطعی و توصیفی تحلیلی، نمونه گیری به صورت دو مرحله ای انجام شد؛ در مرحله اول نمونهگیری خوشه ای متناسب با حجم و مرحله دوم آن نمونه گیری تصادفی ساده بود و در آن 25 زوج دارای همسر خانه دار و 25 زوج دارای همسر شاغل انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه حاوی مشخصات فردی و پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی انریچ و پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی جمع آوری شدند؛ سپس با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون های ANOVA، t و رگرسیون خطی در سطح معنی داری P≤0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره رضایتمندی در زنان شاغل، 0/6±3/6 و در زنان خانه دار 0/7±3/7 به دست آمد و اختلاف میان آنها معنی دار نبود. بین رضایتمندی و سطوح مختلف در دو گروه نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد؛ اما بین سطوح درآمد و میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی در مردان اختلاف معنی دار بود (P=0/047). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، به نظر می رسد بین رضایتمندی از زندگی زناشویی و صمیمیت زناشویی در وجوه مختلف آن در زنان شاغل و زنان خانه دار با متغیرهای خاص ارتباط وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی از زندگی زناشویی ، زنان شاغل ، زنان خانه دار ، صمیمیت زناشویی