بررسی رابطه ی بین نیازهای خودتعیین گری با فریب کاری تحصیلی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نیازهای خودتعیین گری با فریب کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد به تعداد 12668 نفر می باشد. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، تعداد 352 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نیازهای خودتعیین گری دسی و رایان ( 1985 ) و رفتار تقلب تحصیلی خامسان و امیری ( 1390 ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده گردید. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین کل مقیاس خودتعیین گری و ابعاد آن ( خودمختاری، شایستگی، ارتباط ) با فریب کاری تحصیلی دانشجویان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (sig> 0/01). تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین ابعاد نیازهای خودتعیین گری متغیر خودمختاری قادر به پیش بینی فریب کاری تحصیلی می باشند (sig> 0/01).

کلیدواژه ها:

نیازهای خودتعیین گری ، فریب کاری تحصیلی ، دانشجویان