بررسی رابطه خودکارآمدی با سلامت روان دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر بم پشت

پژوهش با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی با سلامت روان در دانش آموزان متوسط دوم شهر بم پشت می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. برای گردآوری داده ها در زمینه سلامت روان از پرسشنامه سلامت روان 82 (GHQ) و برای اندازه گیری خودکارآمدی از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی استفاده شد. جامعه ی مورد مطالعه کلیه دانش آموزان مقطع متوسط دوم شهر بم پشت می باشد. کل جامعه مورد پژوهش 445 نفر بود که تعداد 200 نفر از این گروه ( 100 دختر و 100 پسر) به صورت نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و آزموت تی گروهای مستقل صورت گرفته است. نتایج آزمون همبستگی بین خودکارآمدی و سلامت روان دانش آموزان رابطه معناداری وجود داشت همچنین نتایج تی گروه های مستقل تفاوت معناداری را در خودکارآمدی و سلامت روان در بین دانش آموزان دختر و پسر نشان می داد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سلامت روان ، دانش آموزان متوسطه دوم