مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی و بازی درمانی بر نشانگان بالینی دانش آموزان پسر مبتلا به بیش فعالی کاستی توجه

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی و بازی درمانی بر نشانگان بالینی دانش آموزان پسر مبتلا به بیش فعالی کاستی توجه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر ( 10 نفر گروه آزمایش 1 ( درمان مبتنی بر دلبستگی )، 10 نفر گروه آزمایش 2 ( بازی درمانی ) و ( 10 نفر گروه کنترل ) از دانش آموزان مبتلا به کاستی توجه بیش فعالی بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نشانگان بالینی کاستی توجه بیش فعالی کانرز ( 1990 ) بود. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، درمان مبتنی بر دلبستگی و بازی درمانی باعث کاهش نشانگان بالینی کودکان مبتلا به کاستی توجه بیش فعالی پسر گروه های آزمایش ( 1) و ( 2) در مقایسه با گروه کنترل شد (P> 0/001). همچنین، مشخص شد بین اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی و بازی درمانی بر نشانگان بالینی دانش آموزان مبتلا به کاستی توجه بیش فعالی پسر تفاوت وجود دارد و بازی درمانی نسبت به درمان مبتنی بر دلبستگی در کاهش نشانگان بالینی دانش اموزان مبتلا به کاستی توجه بیش فعالی موثرتر است (P> 0/04).

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر دلبستگی ، بازی درمانی ، نشانگان بالینی کاستی توجه بیش فعالی