تأثیر مداخله رفتاری-شناختی بر خلق و خوی بسکتبالیست های معلول حرفه ای

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر مداخله رفتاری-شناختی بر خلق و خوی بسکتبالیست های معلول حرفه ای بود. این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی همراه با گمارش تصادفی آزمودنی ها در گروه های تجربی و کنترل، به همراه پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق را 80 نفر از ورزشکاران دارای معلولیت در رشته بسکتبال با ویلچر، با میانگین سنی 28.10 سال و با درجه معلولیت (کلاس A1 الی A5) که در اردوی مسابقات لیگ برتر حضور داشتند، تشکیل داد. با توجه به پیش آزمون بعمل آمده، 30 نفر از ورزشکارانی که دارای نمرات بالا در میانگین مؤلفه های خلقی و دچار آشفتگی خلقی بودند، انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی در 8 جلسه 45 دقیقه ای (دو جلسه در هفته)، طی دو ماه مورد آموزش و تمرین قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل جز تمرینات ورزشی تخصصی خود، تمرین جسمانی و ذهنی دیگری انجام ندادند. داده ها از طریق آزمون t مستقل اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، مداخله رفتاری-شناختی اثر معنا داری (001/0p<)، در کاهش نمرات نیمرخ خلقی و بهبود آن در گروه آزمایش ایجاد کرد. همچنین نتایج در خصوص مؤلفه های افسردگی، تنش، خشم، سرزندگی و سردرگمی، نیز معنی دار بود، اما تفاوت معنی داری (165/0رفتاری-شناختی می توان بطور موفقیت آمیزی جهت بهبود وضعیت خلقی در بسکتبالیست های معلول حرفه ای در اردوهای آمادگی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

رفتاری-شناختی ، نیمرخ خلقی ، بسکتبال ، معلول