پیش بینی پرخاشگری نوجوانان براساس سبکهای دلبستگی و الگوهای رفتاری والدین دردانش آموزان شهرتبریز

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پرخاشگری نوجوانان بر اساس سبک های دلبستگی و الگوهای رفتاری والدین در دانش آموزان شهر تبریز انجام پذیرفت. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش بینی و به روش همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع اول دبیرستان های ناحیه یک شهرستان تبریز در سال تحصیلی 94-93 بود. در راستای هدف پژوهشی، به روش نمونه گیری تصادفی منظم و بر اساس جدول مورگان، نمونه به تعداد 152 نفر انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسش نامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (RAAS)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (AGQ) و پرسشنامه سنجش نگرش های فرزندپروری والدین را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از میان مولفه های سبک های دلبستگی، سبک دلبستگی اجتنابی با ضریب بتای 62/0 قویترین پیش بین پرخاشگری و از میان الگوهای فرزندپروری والدین، سبک مستبدانه با ضریب بتای 72/0 قویترین پیش بین پرخاشگری در نوجوانان بودند. بنابراین، بین سوءرفتار والدین و اختلال رفتاری کودک ارتباط وجود دارد و این ارتباط بسیار با اهمیت و نشان دهنده این مطلب است که عامل خانوده و خصوصاً رفتار والدین در دوران کودکی نقش مهمی در بروز اختلال های رفتاری از جمله پرخاشگری در نوجوانی و بزرگسالی دارد.