بررسی واژه شفاعت در اسلام

شفاعت یکی از عقاید تمامی ادیان الهی است که نه تنها در اسلام بلکه در سایر ادیان ابراهیمی نیز بوده وهست . این عقیده که بر اساس کتاب و سنت و عقل اثبات شده تقریباً مورد اتفاق تمامی مسلمین است و به جز گروهی اندک هیچ یک از فرق و مذاهب اسلامی در معنای مصطلح آن تشکیکی نکرده اند. اما در کم و کیف مسأله شفاعت به معنای درخواست نمودن عفو از شخصی که تقصیردرباره او واقع شده اختلافات چشمگیری بوده وهست و افراد به تبع پیش فرضها و پیش داوریها ی خود برداشتهای متفاوتی از شفاعت،وشفاعت کننده وشفاعت شونده داشته اند و به همین خاطر دچار انحرافاتی در این زمینه شده اند.با ظهور اسلام در طول رسالت پیغمبر حدود 30 آیه در زمینه شفاعت نازل شد .این آیات در حقیقت به چند دسته تقسیم می شوند که در مجموع معنای حقیقی شفاعت را بیان و «شفیع »را منحصرا خدا معرفی می کنند و و شفاعت را مشروط به اذن الله میکنند ،و شرایطی برای شفاعت کننده وشفاعت شونده ذکر میکنند .سپس روایات فراوانی در مورد پذیرش اصل شفاعت ،شفاعت کننده گان و شفاعت شونده گان ،محرومان از شفاعت بیان شده است .و در ادامه نظر مفسران - که هیچ یک از مفسران فرق اسلامی در اصل شفاعت شکی ندارند و فی الجمله مورداتفاق همه فرق ها است ولی در مسائل جزئی آن اختلاف دارند- آورده شده است .

کلیدواژه ها:

شفاعت ، شفاعت در قبل اسلام ، شفاغت در قران ، شفاعت در روایات