اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم
محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی جامع روانشناسی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,392
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSYI01_140
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395
چکیده مقاله:
والدین کودکان مبتلا به اتیسم در مقایسه با والدین کودکان عادی و سایر کودکانی که نیازهای ویژه یا بیماری مزمن دارند، استرس بالاتری تجربه کرده و به همان میزان از مولفه های مثبت روان شناختی دور می شوند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی بر سلامت روان مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه ی مادران مبتلا به اختلال اوتیسم شهر اصفهان بود. به منظور انجام این پژوهش، 24 مادر کودکان اتیسم به شیوه نمونه گیری تصادفی از بین مادران مراجعه کننده به مرکز درمان و توانبخشی مبتلا به اختلالات نافذ رشد (اوتیسم) اردیبهشت در اصفهان در بهار سال 92 انتخاب و با طرح آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه، به صورت گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند(12 مادر در گروه آزمایش و 12 مادر در گروه گواه). مداخلات مربوط به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی گروه آزمایش به شکل گروهی انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه سلامت عمومی بود. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان مادران کودکان اتیسم در مرحله پس آزمون موثر نبوده است.با وجود اینکه پژوهش های مختلف نشان از اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مقیاس های روان شناختی افراد مختلف داشته، این پژوهش نشان از عدم تاثیر این روش درمانی داشت. علت احتمالی عدم تاثیر این روش درمانی به این موضوع برمی گردد که نقش عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان شناختی مادران اتیسم متنوع بوده و این درمان نتوانسته در بهبود آن به شکل موثری نقش بازی کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرگس بیگدلی گشنیزجانی
کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
احمد عابدی
دانشیار گروه روان شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص. دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه اصفهان. اصفهان
امیر قمرانی
استادیار گروه روان شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص. دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه اصفهان. اصفهان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :