تاثیر یک دوره تمرین شدید تناوبی و همزمان قدرتی-استقامتی بر سطوح برخی آدیپوکاین های مرتبط با مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت ملیتوس

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی یک جزء مهم از سلامتی است و یک شیوه جداییناپذیر برای مدیریت بیماران دیابت ملیتوس است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یکدوره تمرین شدید تناوبی و همزمان قدرتی-استقامتی بر سطوح برخی آدیپوکاینهای مرتبط با مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت ملیتوس بود.روش بررسی: 52 نفر از زنان مبتلا به دیابت ملیتوس (سن 45 تا 60 سال، قند خون ناشتای بالاتر از 126 میلیگرم بر دسیلیتر) بهطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در سه گروه تمرین همزمان قدرتی-استقامتی 17) نفر) و تمرین شدید تناوبی 17) نفر) و کنترل 18) نفر) قرار گرفتند. گروه همزمان قدرتی-استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرین استقامتی با 60 درصد حداکثر ضربان قلب (MHR) و دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی با 70 درصد یک تکرار بیشینه (1-RM) انجام دادند. گروه تمرین شدید تناوبی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته 4 تا 10 تکرار آزمون وینگیت 30 ثانیه ای بر روی ارگومتر را با حداکثر تلاش انجام دادند. گروه کنترل هیچگونه فعالیت منظم ورزشی نداشتند. در پایان 42 نفر از آزمودنیها موفق به اتمام دوره تحقیق شدند و 10 نفر آنها به دلیل بیماری و عدم شرکت در تمرینات حذف شدند. سطوح قند خون ناشتا و انسولین 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از اتمام آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی وابسته و تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میزان قند خون ناشتا در گروه تمرین شدید تناوبی کاهش معنی داری داشت .(p=0/000) میزان قند خون ناشتا در گروه تمرین همزمان قدرتی-استقامتی کاهش معنی داری نداشت .(p=0/062) نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنیداری را نشان نداد .(p=0/171) میزان انسولین ناشتا (p=0/001)، مقاومت به انسولین (p=0/000) در گروه تمرین شدید تناوبی پس از مداخله تمرینی کاهش معنی داری داشت. میزان انسولین ناشتا (p=0/001)، مقاومت به انسولین (p=0/000) در گروه تمرین همزمان قدرتی-استقامتی پس از مداخله تمرینی کاهش معنیداری داشت. نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری را در متغیرهای انسولین ناشتا (p=0/036) و مقاومت به انسولین (p=0/008) نشان داد. در میزان سطوح آپلین تغییرات معنی داری درگروه HIT و همزمان قدرتی استقامتی وجود نداشت) - 13 / 0 = p و 09 / 0 = p ) . همچنین، در مورد فاکتور سرمی ویسفاتین بدنبال مداخلات تمرینی مختلف ، تفاوت معنی داری در گروه تمرین شدید تناوبی ) 003 / 0p= ) و همزمان قدرتی استقامتی - ( 001 / 0p= ( مشاهده شد. میزان تغییرات IL-6 بادنبال تمارین شادید اینتروال ) 09 / 0 = p ) و همزماان ) 07 / 0 = p ) معنی دار نبود. باتوجه به داده های تحقیق، تغییرات غلظت TNF-α در گروه سرعتی شدید ) 11 / 0p= ) و تمرین همزمان ) 23 / 0p= ) غیرمعنیداربود. نتایج داده ها نیز تفاوت قابل توجهی در سطوح MCP-1 در گروه تمرینی تمرین شدید تناوبی و گروه تمرین ترکیب رانشان داد )به ترتیب، 001 / 0 و 045 / 0 .)نتیجه گیری: تمرین شدید تناوبی و همزمان قدرتی استقامتی میتوانند اثرات مثبتی بر سطوح قند خون، انسولین و مقاومت به انسولین و MCP-1 و ویسفاتین زنان دیابت ملیتوس داشته باشند.

کلیدواژه ها:

دیابت ملیتوس ، تمرین همزمان قدرتی استقامتی ، تمرین شدید تناوبی ، آدیپوکاین