تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و موازی بر کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون و نسبت دی هیدرواپی اندرسترون به کورتیزول سرم زنان جوان فعال

هدف از پژوهش حاضر تعیین و مقایسه تاثیر سه نوع تمرین استقامتی، مقاومتی و موازی بر کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون و نسبت دی هیدرواپی اندرسترون به کورتیزول سرم زنان جوان فعال بود. بدین منظور 28 زن جوان فعال با سن 24/285±3/218 سال به صورت هدفمند در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه استقامتی، مقاومتی، موازی و کنترل قرار گرفتند. سه گروه تمرینی در هشت هفته تمرین استقامتی یا مقاومتی و یا موازی شرکت کردند. نتایج نشان داد که کورتیزول در گروه استقامتی افزایش و در گروه مقاومتی کاهش یافت (P<0.05)، در حالیکه در گروه های موازی و کنترل تغییر معناداری نداشت .(P> 0.05) دی هیدرواپی اندرسترون و نسبت دی هیدرواپی اندرسترون به کورتیزول در گروه های مقاومتی و موازی به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05) اما در گروه های استقامتی و کنترل تغییر معناداری نداشت .(P> 0.05) احتمالا بخش مقاومتی تمرین جهت دستیابی به سازگاری آنابولیک با تمرین لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین موازی ، دی هیدرواپی اندرسترون ، کورتیزول ، زنان جوان ، تمرین مقاومتی