ارزیابی عملکرد دانه و برخی صفات فنولوژیکی لاینهای پیشرفته عدس در شرایط دیم شمال خراسان
محل انتشار: اولین همایش ملی حبوبات
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,041
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PULSES01_039
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1387
چکیده مقاله:
در کشور ما از دیرباز تا کنون همواره حبوبات پس از غلات به عنوان دومین منبع مهم غذائی مردم مطرح بوده است. علیرغم این موضوع، این گیاهان کمتر مورد توجه قرار گرفته و عمدتاً در اراضی حاشیهای، جائی که سایر محصولات عملکرد مناسبی نداشتند، کشت میشوند. برای افزایش بیشتر تولید لازم است ارقامی که دارای قابلیت سازگاری وسیعتر هستند تولید شوند. مشکل کلی سازگاری عدس به شرایط محیطی به خوبی شناخته نشده است. در تحقیق حاضر تعداد 11 لاین از میان آزمایشات مقایسه عملکرد عدس در سالهای گذشته در ایستگاه های تحقیقاتی کشور، که نسبت به سایر لاینها و ارقام مورد آزمون، برتری داشتند، انتخاب و در شرایط دیم شمال خراسان (شیروان) مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت سه سال زراعی (81-1380 تا 83-1382) اجرا گردید. موارد یادداشت برداری شامل تعداد روز تا گلدهی، تعداد روز تا رسیدگی ، درصد پوشش، ارتفاع بوته، وزن صددانه و عملکرد دانه بود. پس از اتمام یادداشتبرداریها، تجزیه ساده و مرکب دادههای آزمایش به وسیله رایانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که در سال اول، بین لاینها و ارقام مورد بررسی اختلاف عملکرد معنیداری وجود داشت و لاین ILL 6037 با میانگین عملکرد 872 کیلوگرم در هکتار بیش از سه برابر شاهد (284 کیلوگرم در هکتار) عملکرد داشت. در سال دوم، بیشترین متوسط عملکرد مربوط به رقم محلی رباط (شاهد) با میانگین 398 کیلوگرم در هکتار بود. در سال سوم، بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به لاین FLIP 92-15L با میانگین 634 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن نیز مربوط به لاین ILL 6199 با میانگین 403 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب سه سال آزمایش نشان داد که در مورد اثر سال، اثر ژنوتیپ و اثر متقابل سال در ژنوتیپ، تمام صفات ثبت شده دارای اختلاف آماری معنیدار در سطح 1% (به استثناء سطح 5% برای اثر متقابل سال در ژنوتیپ در مورد صفت ارتفاع بوته) بودند. میانگین عملکرد دانه در سالهای اول تا سوم به ترتیب 634، 232 و 511 کیلوگرم در هکتار بود. از نظر متوسط عملکرد دانه ژنوتیپها در تجزیه مرکب، کمترین و بیشترین میانگین به ترتیب مربوط به رقم ILL 6199 (376 کیلوگرم در هکتار) وILL 6037 (568 کیلوگرم در هکتار) بود. با توجه به معنیدار بودن اثر متقابل سال در ژنوتیپ، بالاترین و پائینترین متوسط عملکرد به ترتیب مربوط به لاین ILL 6037 در سال اول (با میانگین872 کیلوگرم در هکتار) و لاین FLIP 97-1L در سال دوم (با متوسط 130 کیلوگرم در هکتار) بود.
نویسندگان
علی اکبر محمودی
عضو هیئت علمی (مربی پژوهش) مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان.
سید حسین صباغ پور
عضو هیئت علمی (استادیار پژوهش) معاونت موسسه تحقیقات دیم (سرارود)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :