مکان یابی مناطق مستعد کشت تعدادی از حبوبات در استان چهارمحال و بختیاری با توجه به نیازهای حرارتی
محل انتشار: اولین همایش ملی حبوبات
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,376
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PULSES01_121
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1387
چکیده مقاله:
تمامی محصولات زراعی از نظر ویژگیهای بیولوژیکی و نیازهای محیطی با یکدیگر متفاوتند، این در حالی است که خصوصیات طبیعی و محیطی زمین از یک منطقه به منطق ه دیگر نیز دارای تغییرات شدید است. عوامل زیادی بر روی رشد و توسعه گیاهان تأثیر میگذارند. بعضی از این عوامل عبارتند از: مجموع ه انرژی دریافتی از خورشید، درج ه حرارت در طول فصل رویش، میزان مواد غذایی مورد نیاز گیاهان در خاک و غیره. برای به دست آوردن تولید مناسب، کلیه این عوامل بایستی به وسیله کشاورزان مورد توجه قرار گیرند. برای مثال در مناطق خشک با آبیاری مزارع، کمبود بارندگی جبران میگردد. تنظیم درجه حرارت و طول روز نیز با کنترل گرما و نور امکان پذیر است. ولی باید توجه داشت که به کارگیری این روشها پر هزینه و در بعضی موارد غیر اقتصادی است. در بعضی از مناطق سطح زمین، محلهایی پیدا میشود که گیاهان بدون اقدامات کنترلی میتوانند بهترین رشد را داشته باشند. بنابراین چنانچه این گونه مناطق مشخص گردند، میتوان مناسبترین محصولات را در آنها کشت نمود و بهترین و سازگارترین گونههای زراعی را نیز برای کشت در این مناطق معرفی و پیشنهاد نمود. در این تحقیق با تجزیه و تحلیل عناصر اقلیمی استان چهارمحال و بختیاری و تعیین نیازهای اقلیمی حبوبات مهم منطقه، محلهای مناسب برای کشت حبوبات مشخص گردید. برای رسیدن به این هدف، علاوه بر استفاده از عناصر اقلیمی، از شاخص واحد گرمایی نیز استفاده شد. واحد گرمایی بیان کننده درجه حرارت رشد روزانه( GDD ) است. نتایج نشان میدهد که 416090 هکتار این استان جهت کشت ماش زود رس مناسب است. مناطق مناسب برای کشت ماش متوسط و دیررس به ترتیب 339264 و 109400 هکتار است. با توجه به نیازهای اقلیمی و به ویژه حرارتی سویا و لوبیا به ترتیب 43637 و 109400 هکتار زمین مستعد وجو دارد. بدیهی است کلیه این مناطق در صورت وجود دیگر شرایط زیستی امکان کشت پیدا میکنند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل اسدی بروجنی
استادیار گروه منابع طبیعی دانشگاه شهرکرد
شهرام محمدی ده چشمه
استایار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :