بررسی الگوهای پلوئیدی در طول القای کالوس و تاثیر آن در باززایی نخود با استفاده از تکنیک فلوسیتومتری

نخود مانند سایر حبوبات سرسختی خاصی به کشت بافت و باززایی از خود نشان می‌دهد. شواهدی وجود دارد که بروز پدید ه پلی‌پلوئیدی در کشت بافت یکی از عوامل موثر در پتانسیل باززایی می‌باشد. در این مطالعه به منظور بررسی روند تغییرات در سطوح کروموزومی در طول فرایند القای کالوس و ارتباط آن با باززایی، تغییرات در سطوح پلوئیدی با استفاده از تکنیک فلوسیتومتری در مدت زمان هفت، 28 و 56 روز پس از کشت، ریزنمونه‌های محور جنینی چهار ژنوتیپ 99MCC، 252MCC، 283MCC و 505 MCCدر محیط کشت القای کالوس و همچنین پتانسیل باززایی این چهار ژنوتیپ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تغییرات قابل توجهی در سطوح پلوئیدی در کشت بافت نخود رخ می‌دهد. مطالعه روند این تغییرات نشان داد که بیشترین تغییر در تعداد کروموزومها در مراحل اولی ه القای کالوس بروز می‌کند. همچنین مشخص شد که میزان این تغییرات در بین ژنوتیپهای مختلف متفاوت است. به علاوه رابط ه مستقیمی بین پتانسیل کم باززایی و میزان تغییرات در سطوح پلوئیدی در طول فرایند کشت بافت در نخود وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تغییر در سطوح پلوئیدی ، کالوس ، فلوسیتومتری ، نخود