ارزیابی عملکرد دانه لاینهای عدس متحمل به خشکی در شرایط دیم

بهمنظور دستیابی به ژنوتیپهای پرمحصول و پایدار عدس، تعداد 43 ژنوتیپ، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی دردو تکرار و سه منطقه )گچساران، مراغه و شیروان( در سال زراعی 1387-88 مورد بررسی قرار گرفتند. هر ژنوتیپ در دو خط 4 متری و با فاصله خطوط 23 سانتیمتر کشت گردید. نتایج تجزیه واریانس ساده نشان داد که در مناطق مورد بررسی، بین ژنوتیپهای مختلف از نظر عملکرد دانه تفاوت معنیداری وجود داشت. بهمنظور تعیین پایداری ژنوتیپهای مورد بررسی، روشهای تکمتغیرهپارامتری شامل واریانس محیطی رومر، ضریب تغییرات محیطی فرانسیس و کاننبرگ، ضریب رگرسیون فینلی و ویلکینسون، واریانس پایداری شوکلا، اکووالانس ریک، آمارههای پایداری پلستد و پترسون، آماره پلستد و آماره پرکینز و جینکز استفاده شدند. در نهایت ژنوتیپهای شماره1و4و42و43 بهترتیب با شجره FLIP 90-25L ، FLIP 03-49L ، FLIP 09-70L و ILL10728 بهعنوان پایدارترین ژنوتیپها انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

عدس ، پایداری ، عملکرد