کاهش آب تالاب چغاخور چهارمحال و بختیاری عاملی در تشدید آثار بیولوژیک ماهی مهاجم خارجی آمورنما Pseudorasbora parva بر جمعیت ماهیان بومی

با توجه به زادآوری همزمان حداقل یک گونه با ارزش بومی یعنی ماهی اندمیک گورخری Aphanius vladykovi با ماهی مهاجم آمورنما Pseudorasbora parva در تنها تالاب باقی مانده در استان چهارمحال و بختیاری، اثر این تهاجم بیولوژیکمورد توجه قرار گرفت. قبل از بروز پدیده کاهش فصلی آب تالاب در اثر بهره برداری و در اثر خشکی اقلیم، در ابتدای زادآوری، مولدین گونه ی اندمیک گورخریدر لانه های گیاهی برگزیده با 1.±55سانتیمتر عمق و 11.±555 سانتیمتر فاصله ازساحل تخمریزی کرده و فاصله خود را با ماهیان مهاجم گونه آمورنما در لانه های سنگی آنها با 9.±90 سانتیمتر عمق و 1± 109 سانتیمتر فاصله از ساحل حفظ می نمودند. با کاهش آب تالاب با وجودیکه ماهیان بومی در همان لانه ای قبلی باقی میمانند، ماهیان مهاجم با احساس خطر کم آبی تالاب به موقعیت برگزیده جدید با عمق 1.1±99 و 19±200سانتیمتر ازساحل نقل مکان کرده و با لانه های تغییر موقعیت یافته ناشی از کم آبی گونه بومی گورخری با عمق 1.1±19 و 11.±190 سانتیمتر از ساحل مجاور گشتند. تغییر سطح آب تالاب در تغییر کلی مکان لانه های گونه آمورنما شدیدا تاثیر گذار بود وکنش متقابل دو جمعیت بومی و وارداتی در نتیجه ی این هم مکانی وهم زمانی در ستیز و پرخاش مراقبت از قلمرو ، انتقال بیماریها و رقابت غذایی میان مولدین و زاده های هرساله امکان پذیر است

کلیدواژه ها:

Aphanius vladykoi ، Pseudorasbora parva ، رفتارهای تولید مثلی ، تالاب چغاخور