حفاظت از محیط زیست در آموزه های اسلامی

بشر برای ادامه حیات نیاز به محیطی سالم و بدون آلودگی دارد. این نعمت را خداوند در اختیار انسان قرار داده است اما انسان با طرح اندیشه های مبتنی بر رشد مداوم اقدام به استفاده بی رویه از منابع زیست محیطی کرده و باعث آسیب رساندن به منابع زیست محیط و گاهی تخریب آن شده است. در خصوص منشا بحران های زیست محیطی ایجاد شده دو دیدگاه عمده وجود دارد؛ برخی بحران ایجاد شده را ناشی از فاصله گرفتن و دوری از آموزه های دینی دانسته و راه حل آن را گسترش اخلاق و آموزه های دینی و نگاه قدسی به طبیعت می دانند. عده ای دیگر با نگرشی متفاوت مشکل را ناشی از آموزه و اصول مستفاد از دین می دانند. هدف این مقاله بررسی علل بی توجهی تمدن معاصر به جنبه های معنوی محیط زیست است. عقلاوه آن نقش دین در سیاست های محیطی و لزوم شناخت هرچه بیشتر آن در کنترل و حل بحرانهای محیطی را از طریق تبیین رابطه انسان- محیط موردتوجه قرار می دهد. در جوامع اسلامی به واسطه نفوذ فرهنگ غرب و ارزش نهادن بر پیشرفت های مادی فلسفه زندگی منبعث از تفکر و جهان بینی اسلامی به سستی گراییده است؛بنابراین نیاز به شناخت ارزش های غنی اسلام و تجدید تفکر دینی باید موردتوجه خاص آحاد جامعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، اسلام ، دین