طرح پیشنهادی جایگزینی ظروف گیاهی و کاغذی به جای ظروف پلاستیکی یک بار مصرف با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط (CV)(مطالعه موردی شهرداری منطقه ۵)

متاسفانه به دلیل عدم فرهنگ سازی ، ایران جز۱۰ کشور اول در تولید تولید و مصرف مواد پلاستیکی است و مردم کشور ما یکی از بزرگترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان ظروف یک بار مصرفو نایلکس در دنیا هستند . این در حالی می باشد که یکی از شاخص های توسعه پایدار در هر کشوری تولید و مصرف پایین آلاینده های مختلف زمین و هوا از جمله این گونه مواد است .ضرر ظروف یک بار مصرف پلی استایرن در هنگام مصرف مواد نوشیدنی اسیدی و چرب بسیار بیشتر از مصرف چای داغ است. در صورت استفاده مجدد از این ظروف شیارهای کوچک غیر قابل رویت در آنها به وجود می آید که علاوه بر مستعد کردن شخص به عفونت های دستگاه گوارش به علت آزاد کردن مولکول های آلی و صنعتی به داخل آب یا غذا، انسان را در معرض انواع سرطان قرار می دهند. ظروف قابل بازیافت باید جایگزین ظروف پاستیکی شود اگر چه این ظروف هزینه بر هستند اما به حفظ و صیانت محیط زیست و سلامت انسان کمک بسیاری می کند. حل مشکلات مربوط به ظروف یک بار مصرف پلاستیکی در محیط زیست از طریق استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی که از پلیمرهای طبیعی ساخته شده اند . پژوهش حاضر به منظور بررسی هزینه ها و جایگزینی ظروف گیاهی و کاغذی به جای ظروف پلاستیکی یک بار مصرف در ساختمان شهرداری منطقه ۵ و نواحی هفت گانه در جهت توسعه پایدار و کاهش آلودگی های زیست محیطی می باشد . در این پژوهش ، ارزش استفاده از ظروف یک بار مصرف گیاهی و میزان تمایل به پرداخت (WTP) کارکنان شهرداری منطقه ۵ را با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط (CV) و پرسشنامه انتخاب دوگانه تعیین و اندازه گیری کرده ایم . نتایج نشان میدهد ۶۳.۹ درصد افراد بررسی شده در این مطالعه حاضر به پرداخت مبلغی برای استفاده از ظروف یک بار مصرف گیاهی هستند و متوسط تمایل به پرداخت ۱۸۴۰۰ ریال برای هر یک از کارکنان است . ارزش کل سالانه استفاده از ظروف یک بار مصرف گیاهی ۲۸۶.۸ میلیون ریال برآورد شده است . نتایج همچنین نشان میدهد که متغیرهای میزان درآمد و پیشنهاد در سطح یک درصد معنادار شده است .

کلیدواژه ها:

شهرداری منطقه ۵ ، پلاستیک ، گیاهی ، ارزش گذاری مشروط ( CV) ، تمایل به پرداخت (WTP) .