اصلاح ضریب گیاهی یک جزئی گندم و بررسی اثر آن بر نیاز آبی این محصول تحت تاثیر عوامل اقلیمی و نوع خاک

تغییر اقلیم، رشد جمعیت و افزایش تقاضای آب در بخش های مختلف بویژه کشاورزی و از همه مهم ترمشکلات زیست محیطی ناشی از گسترش بیابان ها و عدم مدیریت صحیح و دراز مدت منابع آب در گذشته ونیز در حال حاضر و بهره برداری بیش از حد از این منابع، اکنون تبدیل به چالش بسیار مهمی در اکثرکشورهای دنیا گشته است. در چنین شرایطی، بهینه سازی بهره وری آب در کشاورزی و نگهداشت تولید در یکسطح کمی و کیفی مطلوب و مدیریت صحیح آب آبیاری امری بسیار مهم و ضروری می باشد. یک عامل کلیدیو بسیار کارا برای دستیابی به این هدف، برآورد نیاز آبی واقعی گیاهان و البته برنامه ریزی های صحیح آبیاری براین اساس می باشد. در واقع اصلاح روش های تعیین تبخیر- تعرق گیاه، یک ابزار قوی برای برنامه ریزی صحیحآبیاری و در نهایت بهره برداری بهینه از منابع آب است. در این مطالعه امکان اصلاح ضریب گیاهی یک جزئیمحصول گندم بر اساس دو حالت درجه-روز-رشد و طول دوره رشد با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و خاک،مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور تبخیر- تعرق مرجع با استفاده از مدل پنمن- مانتیت بااستفاده از دادههای کامل از ایستگاه هواشناسی مشهد برآورد گردید و سپس نیاز آبی گیاه گندم با در نظرگرفتن دو دیدگاه جهت محاسبه ضریب گیاهی تخمین و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد کهپس از اصلاح ضریب گیاهی گندم طول دوره رشد نسبت به طول دوره رشد پیشنهاد شده فائو به مقدار 10 روزکاهش یافته است و به سبب آن مقدار آب مورد نیاز در طول دوره رشد برای شهر مشهد 27 میلی متر کاهشداشته است.

کلیدواژه ها:

آب ناخالص آبیاری ، درجه روز رشد ، گندم ، مشهد