بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر لاهیجان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر لاهیجان که در مراکز آموزشی این شهر در سال تحصیلی 1397-1398مشغول به تحصیل بوده اند. که از تعداد 1400 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، سیاهه بیکر و سریاک(1984) سیاههSRLS(1988).تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج نشان داد که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد و یافته ها نشان داد که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد هم چنین بعد از بررسی رگرسیون مشخص شد برخی از مولفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی توان پیش بینی سازگاری تحصیلی را دارد .

کلیدواژه ها:

راهبرد های یادگیری خود تنظیمی ، سازگاری تحصیلی ، دانش آموزان